Przejdź do głównej zawartości

Macierzyństwo a wiek

Do naskrobania tego postu skłoniło mnie czytanie bloga Dani z Zbytmłoda (świetny blog, polecam :)). Temat macierzyństwo a wiek/kariera jest trudny, szczególnie w Polsce, gdzie wszystkie odstępstwa od "normy" są społecznie piętnowane.

Z jednej strony są to matki (zbyt) młode- mają po kilkanaście lat, zazwyczaj jest to wpadka i duży problem. Często ojciec znika jak kamfora, nie mają pracy ani wykształcenia pozwalającego ją znaleźć, są na utrzymaniu rodziców i tak naprawdę same są wciąż dziećmi. Taka sytuacja nie rokuje dobrze ani matce ani dziecku- trzeba dużo więcej wysiłku, aby skończyć szkołę, więcej starań, żeby dostać jakąś pracę, bo matka z dzieckiem jest widziana jako problematyczny pracownik. Oczywiście nie jest tak zawsze- nie zawsze partner odchodzi, nie zawsze matka rzuca naukę, nie zawsze świat nastoletniej matki ulega zagładzie. Jednak społeczeństwo jest wredne- nawet jeśli wszystko jest OK, rodzice zajmują się dzieckiem, żyją własnym życiem i dobrze sobie radzą nie będą mieć spokoju. Może w większych miastach jest trochę inaczej, ale w niewielkim miasteczku, gdzie rządy nad wszystkim sprawują panie z "mocher komando" łatwo nie jest. Moja sąsiadka była w takiej sytuacji i naprawdę bardzo oberwała od tych "ostoi moralności".

Są też kobiety decydujące się na zostanie matka w stosunkowo późnym wieku. Powodowane jest to różnymi przyczynami-kariera, spełnienie zawodowe, status materialny, podróże...Ma to swoje plusy i minusy. Większa stabilizacja finansowa, ale też większe ryzyko chorób genetycznych, nawyki, których trudno się pozbyć- znam taką "późną" matkę, miała straszne problemy z zmienieniem swoich przyzwyczajeń wyrobionych przez lata. I zawsze jest ryzyko usłyszenia "Ooo, jaki ładny wnuczek/wnuczka!" :D

Tak naprawdę trudno określić kiedy najlepiej mieć dzieci. Biologicznie między 20 a 25 rokiem życia, ale społecznie i ekonomicznie bywa z tym różnie. Inną kwestią jest polityka rodzinna i edukacyjna Polski, a raczej jej ciągle porażki, które raczej nie zachęcają do założenia rodziny. Ulg prorodzinnych brak, zwolnień z podatków również, a edukacja z każdym rokiem wygląda coraz gorzej Rodzinę chyba chcę założyć mieszkając i pracując za granicą, niestety.,
Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Sadyści są wśród nas :D

"O 7 nie macie zajęć, tak? To przyjdziecie i napiszecie kolokwium, żeby wszystkim pasowało." I tym oto sposobem jest mega niewyspana, zastanawiam się, czy moi asystenci czasem sypiają i próbuję uczyć się na anatomię oraz wydumać coś w raporcie na biofizykę. Poprzednie koło z anaty poszło okej nawet, chociaż mogło być lepiej, szpilki- nie wiadomo, podobno jakieś niejasności są i wyników nie znamy. Materiał na jutro jest gigantyczny, a ja usypiam nad książką... W ten weekend nie nadrobię, bo K. odgraża się, że z okazji urodzin w niedalekiej przyszłości porwie mnie na miasto choć na kilka godzin :D Celowości nauki biofizyki, przynajmniej w wydaniu mojego umedu, nie jestem w stanie pojąć. Ostatnio cudem zaliczyłam wejściówkę<dalej mnie duma rozpiera XD>, ale raport z ćwiczeń...Nawet Jaroszyk i krańce internetu nie wiedzą co ma być, aby "było dobrze". Ale pozytyw jeden jest- po prawie 2 miesiącach w tym mieście wreszcie znalazłam chleb, który smakuje jak chleb, a n
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

And the second year of your misery has began...

Całe wieki nie używałam angielskiego, więc pewnie strzeliłam byka, ale co tam XD Drugi rok zdecydowanie się zaczął- nowe przedmioty, nowi prowadzący, nowy, ale znów beznadziejny plan zajęć. Codziennie na 8, przerwa, w południe zajęcia, potem wieczorem do 20, a luki takie bezsensowne, że nie wiadomo co ze sobą zrobić- ma uczelnia taka piękna...Tęsknię za 1 rokiem, za anatomią- może dlatego, że zdałam za pierwszym podejściem i mogłam w wakacje o niej zapomnieć :D Ogólnie ostatnio ma taki depresyjny okres, w tym roku zdecydowanie trudniej było mi wyjechać z domu, nie było już tej ekscytacji, że w końcu się udało, że wszystko takie ciekawe itp. Coraz częściej zaczynam się zastanawiać czy to jest mój kierunek, czy serio chcę się w to ładować. Mama znalazła specyficzny sposób na motywację- "jak teraz rzucisz to masz 3 lata w plecy". Niby racja, ale nie pomaga. No i jakby tego było mało jest zimno. Potwornie ZIMNO. A ja jako ciepłolubne stworzenie cierpię niezmiernie z tego powodu b
4 komentarze
Czytaj więcej

Mam dość...

Minęło 3 tygodnie, jakoś przetrwałam, ale teraz zaczął się koszmar... Zawaliłam wejściówkę z anatomii, a asystent się na nas wydarł, że się tylko opierniczamy i nie uczymy, że takie banalne rzeczy...A pytania są jakieś oderwane od rzeczywistości, na jedno z nich nawet w Bochenku nie było odpowiedzi. Mam totalnie dość i już nie wiem z czego i jak się uczyć, żeby było dobrze. Nie ma żadnych określonych wymagań, bo te podawane raczej się nie pokrywają z pytaniami później i niby jak przez to przejść?
Prześlij komentarz
Czytaj więcej